Lato jest jedynym polskim piłkarzem, który został królem strzelców mistrzostw świata. Jako jedyny ma w dorobku cztery medale najważniejszych piłkarskich turniejów – po dwa z mundiali i igrzysk olimpijskich). Rozegrał też najwięcej meczów z orłem na piersi (100 lub – według innych danych – 104). Zdobył w nich 45 bramek dla reprezentacji Polski (pod tym względem wyprzedza go tylko Włodzimierz Lubański). Po zakończeniu zawodniczej kariery jego losy układały się różnie. Nie odnalazł się jako trener, niczego nie osiągnął w polityce. Teraz próbuje kierować polskim futbolem. Na razie zbiera głównie krytyczne oceny, ale swój urząd sprawuje niespełna dwa lata, więc z ostatecznym bilansem trzeba się jeszcze wstrzymać. Zaczął od brązu z juniorami Stali
Lato urodził się 8 kwietnia 1950 roku w Malborku, jednak już trzy lata później jego rodzina przeniosła się do Mielca. Jego ojciec był mechanikiem samolotowym i znalazł pracę w tamtejszych zakładach – WSK PZL-Mielec. Gdy Grzegorz miał 9 lat, ojciec zmarł. W wieku 12 lat Lato został piłkarzem Stali Mielec. W tym niewielkim podkarpackim mieście rodził się wielki zespół, który w latach 70. liczył się nie tylko w Polsce. Przyszły król strzelców mistrzostw świata swój pierwszy sukces osiągnął w 1968 roku, gdy drużyna juniorów Stali wywalczyła brązowy medal mistrzostw Polski. Dwa lata później Stal grała już w Ekstraklasie. Główne role w mieleckim zespole odgrywali oprócz Laty: Henryk Kasperczak, Zygmunt Kukla, Jan Domarski, Krzysztof Rześny, Marian Kosiński, Włodzimierz Gąsior czy Zbigniew Hnatio.
